әрчү

АРЧУ – 1. Нәр. б. кабыгын, тышчасын алып ташлау, чистарту, салдыру 2. Чүп, пычрак һ. б. ш. дан чистарту, арындыру өс-башларын тузаннан әрчергә керештеләр 3. Агач-куакларны тамырлары белән куптарып, берәр урынны чистарту урман арасыннан юл әрчү. и. Урманда агач һәм куаклардан чистартылган ачыклык 4. күч. Нин. б. урынны, илне, коллективны азат итү, чистарту, куу (дошманны) 5. күч. Зур чыгымга дучар итү, тотып, файдаланып бетерү гайбәтчеләр кесәләрне әрчиләр. күч. Берни дә калдырмый алып чыгу, урлау өйне әрчеп чыкканнар. Берни калдырмый оту (нин. б. отышлы уенда)